DEMİRCİ YAYLASI

ŞİİR I DEMİRCİ YAYLASI

 

Uyu semer damında,

Uyan çoban çek bir hey…

Yaylanın akşamında,

Çocukluk ne güzel şey!

 

Çıkar koyun kuzuyu,

Meşe pürlü çelkeden…

Poyraz açsın uykuyu,

Çil horozlar ötmeden!

 

Şafak Aylı Dere'de,

Yel eser püfür püfür…

Ala karlı yörede,

Sümbül çimen tâze gür!

 

Çiğdemli yamaçlardan,

Yol görünür nereye…

Nefes al ağaçlardan,

Geç Almalı Dere'ye!

 

Öğle olmuş gibidir,

Bunca yaylım boyunca…

Gölge ağaç dibidir,

Koyun keçi doyunca!

 

Sürü yatıp kürnerken,

Sarın kepeneğine…

Azığını sererken,

Ver yalı köpeğine!

 

Sağım vakti gelmiştir,

Ağız kalmaz yârına…

Kuzuları emiştir,

Sür Çulluk Pınarı'na!

 

Çelke vakti olunca,

Çek kavalı heybeden!

Kuzuluklar dolunca,

Heyheyle bir tepeden!

 

Günindide yaylalı,

Bekler köycüden haber…

Yolcuları havalı,

Görünüyor merkepler!

 

Telaşları ayrıdır,

Gündüz herkes işinde…

Akşam ayrı gayrıdır,

Gençler oyun peşinde!

 

Saklambaçta dolanır,

Ebe ayakta çarık…

Ay ışığı oynanır,

Yakar topla zıncarık!

 

Duyulur nefesleri,

Gökteki çerağların…

Tilki çakal sesleri,

Efektidir dağların!

 

Bir idâre lâmbası,

Fitili gaz yağında….

Har tarhana çorbası,

Çilpili ocağında!

 

Anam çorap gözerdi,

Alaca karanlıkta…

Gözü beni süzerdi,

Oynarken meydanlıkta!

 

Geçti çocukluk çağım,

Orada anam babam…

Ata dede ocağım,

Çiğil şirin kasabam!..

 

SEFA KOYUNCU